Voor je het weet is er een jaar voorbij en is het alweer bijna kerstmis. Ook dit jaar had ik geen regulier kerstoptreden en evenals vorig jaar mocht ik met Tourdion meedoen aan de Kerstreis in Swetterhage, een woon- en leefgemeenschap in Zoeterwoude waar ruim 300 mensen met een verstandelijke beperking wonen, werken en recreëren.

Voor deze kerstreis wordt een route op het terrein uitgezet, waarbij er op verschillende locaties iets te zien of te horen is: een kerststal, een volle herberg, en verschillende koren en orkestjes, verkleed als monniken, herders, nomaden of in andere fraaie kostuums. Vorig jaar waren me vooral de engeltjes op rolschaatsen opgevallen.

Op een zaterdagmiddag hadden we het min of meer bekende repertoire een keer doorgenomen en deze woensdag kwamen we tegen vijven op het feestterrein aan. In tegenstelling tot vorig jaar waren er nu voldoende hoofddoeken, zodat we er iets meer als herders uitzagen. Voor alle zekerheid had ik een oude theedoek en een diadeem meegenomen, maar die kon ik in mijn rugzak laten zitten.

We hadden dezelfde locatie toegewezen gekregen als vorig jaar: een zijgang met een belabberde akoestiek, waar het erg warm was. Het publiek liep op hun kerstreis door de hoofdgang naar een zaal verderop. We zongen om en om met een ander koor: zij een half uur en dan wij een half uur. Bij de wisseling leidde dat tot enig gedrang, want bij beide koren liep het halve uur uit en dan moest het aantredende koor achterin de gang wachten. Er viel echter geen onvertogen woord. De kerstgedachte hing duidelijk al in de lucht.

De bij het evenement inbegrepen erwtensoep en het broodje kroket heb ik deze keer vooraf gegeten, want daarvoor bleek vorig jaar een half uur pauze te kort. En na afloop kregen we ook nog een kerstwens en een mandarijntje mee.