In een van mijn opruimsessies kwam ik een doos met borduurspullen tegen. Ooit was borduren een van mijn hobby’s, maar op een bepaald moment was de bevlieging helemaal over. Dat bleek ook wel uit mijn vondst van werken in verschillende stadia van voltooiing en zakjes met min of meer in de knoop geraakte strengetjes borduurzijde.

Uit de tijd dat ik varkentjes verzamelde (ook alweer een hele tijd geleden) dateren enkele borduurwerken van varkens. Ik had niet zo goed door hoe een en ander werkte en heb een patroon dat bedoeld was om op een trui te mazen in kruissteek uitgevoerd. Dat zijn slanke varkens geworden.
En onlangs vond mijn moeder bij het opruimen (ja, ik ben nu eenmaal erfelijk belast) een knullig borduurwerkje met ‘60’ erop. Zij dacht dat het voor haar was gemaakt, maar ik herinnerde me dat ik dat meer dan vijftig jaar geleden voor mijn oma’s zestigste verjaardag had gemaakt. Ik was toen tien en bracht er duidelijk niet veel van terecht: de cijfers zijn niet in verhouding tot elkaar en de kruisjes zijn niet allemaal netjes links over rechts of rechts over links, maar staan net zoals het uitkwam.

In die borduurdoos zat ook materiaal voor een geborduurd ’melkmeisje’. Jenneke spaart geborduurde melkmeisjes en jaren geleden had ik beloofd er een voor haar te maken. Nu kwam het er eindelijk van. Als voorbeeld gebruikte ik een foto van het geborduurde melkmeisje dat bij mijn oude buurvrouw in de gang hing (tweede van links). Deze keer is het gelukt het werk af te maken (tweede van rechts). En het is zelfs netjes afgewerkt (rechts).

Mijn werkje heeft volgnummer achtennegentig gekregen: misschien had ik toch nog even moeten wachten.