Afgelopen zomer zouden de appartementen in mijn gebouw een nieuwe verwarmingsketel krijgen maar dat bleek niet zo eenvoudig. In verschillende woningen, waaronder die van mij, moest een gat gehakt worden om de buizen goed aan te laten sluiten op het afvoerkanaal. De werkzaamheden voor deze ‘moeilijke’ appartementen waren daarom uitgesteld tot november.

Ik moest de hele dag thuis zijn, deels zonder water en verwarming. Dat had ik allemaal geregeld, maar een dag van tevoren werd ik door het installatiebedrijf gebeld dat ze een dag later zouden komen. Toen had ik natuurlijk wel al afspraken. Gelukkig kon ik mijn huissleutel afgeven en zouden ze die na gedane werkzaamheden in de brievenbus gooien.

Er werd gewerkt volgens een strikte arbeidsdeling. Eerst kwamen de werkvoorbereiders (afdekken, afplakken) en vervolgens de mensen voor het werk zelf. Alles werd ook weer netjes opgeruimd. Overigens had ik gedacht dat mijn ketel kort geleden al was vervangen, want in plaats van een rode had ik nu een grijze, maar dat bleek een misvatting: wat ik voor de ketel hield, is geen ketel maar een ‘expansievat’. Nu heb ik ook weer een nieuw expansievat: een wit exemplaar deze keer.

In de loop van de middag hing de ketel. De verwarming deed het weer, maar er zat een groot gat in de wc-muur, waarachter allerlei buizen bleken te lopen. Aan het einde van de dag kwam er nog iemand die dat gat provisorisch heeft afgesloten met een plaat. Het kon nog niet definitief gedicht, want dat moest brandveilig gebeuren. Dat deden ze de dag erna.

Na de brandveilige dichting kwam er iemand om de muur te stuken. Deze grondlaag moest een paar dagen drogen en na het weekend kwam weer iemand anders voor de volgende stuukfase, waarin de muren en het plafond in de wc van een fraaie korrelige structuur werden voorzien.

Nu is er niets meer te bespeuren van het gat en ziet alles er weer pico bello uit, alleen hebben ze voor al die werkzaamheden de plank in mijn wc gedemonteerd en een soort filter uit het plafond gehaald. Die hebben ze niet teruggehangen, helaas.