
Afgelopen weekend heb ik meegedaan aan een scratchconcert. Ter gelegenheid van het Delft Chamber Music Festival (oftewel het Delfts Kamermuziekfestival) was er een scratch georganiseerd met een ‘mis’ die door de dirigent, Rick Schoonbeek, was samengesteld uit delen van missen van drie bekende operacomponisten: Puccini (Messa di Gloria), Verdi (Requiem) en Rossini (Petite Messe solennelle).
Er deden bijna honderd mensen mee, onder wie een handvol leden van Cantarella, ‘mijn’ koor. Op de zaterdag repeteerden we onze partijen, waarvan we werden geacht die thuis geoefend te hebben. Gelukkig kende ik de werken al behoorlijk goed, want van dat thuis oefenen was het nauwelijks gekomen. We werden bij de repetitie geholpen door een fantastische pianiste, Andrea Vasi, die ook het concert op de piano begeleidde.
De locatie kende ik nog niet: de theaterzaal van Gebouw X van de TU Delft, ergens in een uithoek van de campus. Volgens de informatie is dat goed bereikbaar met het openbaar vervoer. Wat er niet bij stond was dat dit niet geldt voor het weekend. Maar het was mooi weer en op de fiets was ik er ook op tijd. X bleek een onoverzichtelijk nieuw gebouw waar studenten kunnen sporten en deelnemen aan culturele activiteiten. Er dook plotseling een waarschijnlijk ooit verdrongen herinnering op: in een grijs verleden, toen dit nog het sportveld van de TU was, heb ik daar een Coopertest afgelegd. Wat duurden die twaalf minuten lang! Volgens mij heb ik ze ook niet volgemaakt, nou ja, wandelend.

Zondagmiddag was er weer een repetitie, met aansluitend de generale, waaraan ook de drie solisten meededen. Van zeven tot acht hebben we deze OperaMis gezongen voor publiek, dat niet bepaald in groten getale was komen luisteren. Misschien had dat ook te maken met de locatie, waarvoor het vaak fout gespelde ‘verassend’ eindelijk eens toepasselijk zou zijn, namelijk de aula van het crematorium De Iepenhof. Op de plaats waar anders de kist staat was nu voor het koor een tribune opgesteld. We zaten heel dicht naast elkaar, wat na corona toch wel extra benauwd was.

Toch heb ik bij het concert lekker gezongen. Ik heb meteen zin om het Requiem van Verdi weer eens te zingen, want dat kwam er qua koordelen wat bekaaid vanaf.
Leuk stukje Pat! Ik kreeg een goed idee over hoe het er toe ging. Fijn dat je genoot van het zingen.
LikeLike