Elk jaar zie ik die vogels in het voorjaar op hun nest zitten en vaak maak ik er meteen een foto van, want het is zo’n schattig gezicht. Als ik een paar weken later de kuikentjes met hun rode koppies achter vader en moeder aan zie zwemmen, schril piepend zodra ze wat zijn afgedwaald, denk ik: zijn het nou meerkoeten of waterhoentjes?

Ik neem me dan telkens voor dat thuis op te zoeken en voortaan te onthouden. Dat opzoeken heb ik nu eindelijk ook daadwerkelijk gedaan, met de foto’s als geheugensteun. Of ik het nu ook zal onthouden moet nog blijken. Zowel waterhoenen als meerkoeten zijn in Nederland en België zeer algemeen, en ze staan dan ook allebei in Wikipedia. Beide behoren tot de familie van de rallen en de beschrijving daarvan noemt als het kenmerkende onderscheid de voorhoofdsplaat. Die is rood bij het waterhoen en wit bij de meerkoet, bij volwassen exemplaren tenminste.

Verder hebben meerkoeten zwemvliespoten – ‘grote blauwgroene poten met gespreide zwemlobben’ – en waterhoentjes niet. Op deze plaatjes zie ik eigenlijk geen zwemvliezen van de meerkoet, maar ze verschillen duidelijk van elkaar. In het echt zie ik die poten nauwelijks, want meestal liggen de vogels op hun nest of zwemmen ze in het water.

Hun kop is echter goed te zien, dus weet ik nu dat de vogels die ik elk voorjaar zie meerkoeten zijn. Kennelijk heb ik nog nooit waterhoentjes in het echt gezien, want daarvan staan er geen foto’s in mijn map.

Dat kan ook wel kloppen, want volgens de website ‘dieren en planten’, die uitgebreide informatie bevat over alle mogelijke dieren en planten, dus ook over meerkoeten en waterhoentjes, is het waterhoen een schuwe vogel, ‘die zich vooral ophoudt in dichte oevervegetaties’. Meerkoeten bouwen daarentegen hun nest (‘van riet en waterplanten, maar ook van drijvend afval zoals stukken papier of plastic’) aan de waterkant, en ze zijn behalve op grote wateren, plassen en meren, ook te vinden in parken, grachten en sloten, inderdaad de plaatsen waar ik ze tegenkom. Alle vogels op mijn foto’s hebben een witte voorhoofdsplaat. De map heb ik daarom maar hernoemd, van ‘meerkoeten en waterhoentjes’ tot ‘meerkoeten’.