Na mijn verhuizing dit voorjaar had ik het vaste voornemen om dit jaar eindelijk weer eens een echte kerstboom te nemen. Maar de kerststemming kwam dit jaar niet, want die wordt meestal getriggerd door het zingen van toepasselijk repertoire.

Dit jaar was er ‘door de corona’ geen Swetterhage-kerstreis (waarover ik in 2017 en 2018 een blogstukje schreef), en ook geen Stedelijk Kerstconcert of het open podium bij de laatste koorrepetitie waaraan ik kon bijdragen. Mijn kerstzang beperkte zich dit jaar noodgedwongen tot het tijdens een zoomsessie achter de computer meezingen van een paar carols. Dat werkte niet. Dus die boom heb ik dit jaar laten zitten, maar helemaal niet versieren vond ik toch wat sneu. Dus heb ik de tas met kerstspullen uit de berging gehaald en mijn oude nepboompjes op de vensterbank neergezet. Met hier en daar op strategische plaatsen wat rendieren kreeg het huis toch een beetje kerstsfeer.

Wel heb ik dit jaar nader kennisgemaakt met het fenomeen adventskalender. Ik wist uiteraard wel van het bestaan van advent en tot voor een paar jaar kregen we van mijn moeder met de kerst altijd een adventskalender met krasloten cadeau. Tussen de gangen van het kerstdiner door was iedereen dan verwoed met een muntje aan het krassen. Sommigen wonnen een nieuw kraslot en een of twee mazzelaars krasten zelfs een eigen geldje. De honderdduizend is het nooit geworden.
Eigenlijk hoor je vanaf begin december elke dag een vakje open te maken. Ergens las ik dat mensen die vertrouwder waren met zo’n kalender, maar dan in de vorm met in elk vakje een chocolaatje, zich ook zelden kunnen beheersen, zodat met kerst alle vakjes open en alle chocolaatjes op zijn.

Maar dit jaar kwamen er allerlei culturele adventskalenders langs, van NPO tot De Kleine Komedie, waar de toegang echt verzegeld was tot de betreffende datum. Achter elk vakje zit een muziekstukje of andere verrassing verborgen. Nu zijn de meeste vakjes open en ik heb nog lang niet alles gezien, dus kan ik onze ‘krastraditie’ deze kerst in aangepaste vorm voortzetten.

En tussendoor ga ik gewoon luisteren naar kerstmuziek, bijvoorbeeld naar Christmas Carols door het koor van de Nederlandse opera.

Ik wens iedereen een vrolijk/gezellig/zalig/knus kerstfeest en ook alvast het 2021 waarop je hoopt.