Veel van mijn schilderijen vinden een min of meer definitief onderkomen in de kelder of berging. Een select aantal hangt aan de muur en sommige zijn bij familie, vrienden en bekenden terechtgekomen. Een enkele keer merk ik echter al wanneer een werk nog niet af is dat het nooit iets wordt. Dan haal ik diep adem en schilder het over. Dat lot trof het werk waaraan ik na de coronaversoepeling was begonnen en tot aan de vakantie vijf avonden had gewerkt.

Oorspronkelijk was ik enthousiast begonnen op een paneel dat ik met verf van het palet van een vorig werk een ondergrond had gegeven. Meestal begin ik aan een schilderij met een vooropgezet plan, maar deze keer wilde ik improviseren door vlekken in de ondergrond met dunne zwarte lijnen te accentueren. Dan zou er vanzelf een beeld opdoemen, een soort landkaart, die ik verder kon uitwerken. Deze techniek gebruik ik vaker, maar dan met fineliner op beschilderd papier van een veel kleiner formaat, zodat ik het resultaat eventueel kan gebruiken als felicitatiekaart. Zeker als ik daar nog wat accenten met een witte viltstift aan toevoeg krijgt dat een ‘landschappelijke’ uitstraling (vind ik).

Op mijn paneel van 50x50cm bleek dit niet goed te werken. In plaats van een interessant landschap verscheen er vaag een gezicht, dat me deed denken aan een windgod die met bolle wangen een herfststorm aanjaagt. Dat beeld probeerde ik naar voren te halen, maar dat lukte niet. Ik ging er uiteindelijk veel te lang mee door en het werd steeds minder overtuigend.

Toen ik het werk de eerste les na de vakantie op mijn ezel had gezet bleek alle inspiratie verdwenen. Ik pakte een grote kwast en de pot met verfresten, en heb de hele voorstelling overgeschilderd. Nu is het paneel weer min of meer egaal gevuld met de onbestemde kleur die je krijgt als je een heleboel verfresten door elkaar mengt.

Of het aan het formaat heeft gelegen of aan het te lang eraan door te werken, weet ik niet. Misschien is deze improvisatietechniek geschikter voor de korte baan en werk van een kleiner formaat. Maar geen nood: dankzij het overschilderen krijgt het paneel een nieuwe kans, al zal ik deze keer vanuit een concreter plan beginnen.