
In de loop der jaren ben ik steeds een stapje ruimer gaan wonen. Van de met mijn zus gedeelde kamer in het ouderlijk huis ging ik naar een kamer in een studentenflat. Van het kraakpand waar ik daarna terechtkwam stroomde ik door naar een tweekamerflat en nu heb ik een ruim driekamerappartement.
Het beeld van huizen van verschillende grootte doet me denken aan de opera Wozzeck van Alban Berg, die ik in 1994 én in 1998 bij De Nederlandse Opera heb gezien. In elke scene stond op het toneel een zwart huis, telkens een ander formaat. Een fragment van die voorstelling staat op YouTube, meer heb ik er niet van kunnen vinden. Het beeld is me bijgebleven, de muziek niet.
Een ‘beeld van groei’ zat ook in een film die ik heel lang geleden in het filmhuis heb gezien. Helaas ben ik de titel en de regisseur ervan vergeten, maar het beeld is blijven hangen. In het begin van die film probeert een jongetje een brug over te gaan, terwijl hij een autootje aan een touwtje achter zich aan sleept, wat mislukt. Telkens als hij wat ouder is probeert hij het opnieuw, steeds met een grotere auto, en uiteindelijk lukt het hem om aan de overkant te komen. Dit had natuurlijk een diepere betekenis, een voertuig als metafoor voor het vermogen om met film een kloof te overbruggen of zoiets.
Een dergelijk ‘groter groeien’ geldt ook voor de manier waarop ik mijn boeken bewaar. Ooit ben ik klein begonnen, met zo’n Tomadorekje.
Daarna kwam er een metalen boekenkast met oranje planken en gaandeweg nam het aantal losse planken (en het aantal boeken) toe. Eind jaren tachtig had ik in mijn flat twee muren met boekenplanken tot aan het plafond. Daarmee kon ik wel even vooruit, leek me.
Maar al na een paar jaar kwam er een kast in de gang bij en moest ik een paar dozen met boeken naar de kelder verbannen. In mijn nieuwe, grotere huis hebben de boeken een eigen kamer, de ‘Billy-kamer’, met een uitloop naar de gang, waar ook twee boekenkasten staan. Het moge duidelijk zijn dat van de sanering van mijn boekenvoorraad vooralsnog niet veel terecht is gekomen.
Het ziet er wel heel intellectueel uit 🙂 mooi ook. Ik ben bang dat hetzelfde gaat gebeuren met mijn wol. Bedankt voor de “waarschuwing” 😉
LikeLike
Hoe herkenbaar! Bij mij staan alleen op de WC geen boeken…..
LikeLike
Ach….dat Tomado rekje heb ik vroeger ook nog gehad..leuk om weer eens terug te zien! Ik heb pas mijn boekenkast helemaal uitgezocht en heringedeeld….heerlijk om te doen…
LikeLike
Fijn dat je nu geen boek hoeft weg te doen!
LikeLike