Gedesoriënteerd

Na mijn verhuizing heb ik gemerkt dat ik een automatische piloot heb. Dat komt doordat hij nu ietwat ontregeld is. Na een paar weken grijp ik bijvoorbeeld nog steeds met mijn linkerhand naar het knopje boven het aanrecht om het licht aan te doen, maar dat knopje zit nu rechts. Als ik in de keuken moet zijn, die nu in het verlengde van de huiskamer ligt, loop ik eerst de gang op, en op weg naar de slaapkamer sla ik regelmatig te vroeg af, waardoor ik in de boekenkamer terechtkom.

Ook op andere fronten word ik me plotseling bewust van de vaste routines die ik in zo’n dertig jaar heb opgebouwd. De koelkast staat nu rechts van het aanrecht in plaats van links. Dat zou geen probleem mogen zijn: simpelweg een kwestie van spiegelen, leek me. Waar ik echter geen rekening mee had gehouden is dat de deur van de koelkast niet gespiegeld opengaat.gedesoriënteerd 2

Sommige automatismen zijn eenvoudig te herstellen. De prullenbak staat weer schuin achter mijn stoel en ook de richting van mijn bed voelt vertrouwd. Weliswaar slaap ik nu met mijn voeten aan de raamkant in plaats van met mijn hoofd, maar op mijn linkerzij kijk ik nog steeds tegen de muur aan. Zo slaap ik het beste in. Deze muur is wel een stuk schoner dan de oude, want er zitten nog geen vlekken op van platgeslagen muggen.

Binnen het flatgebouw is mijn oriëntatie ook nog niet op orde. De inpandige gangen met de voordeuren zijn betrekkelijk symmetrisch, zodat ik niet meteen weet aan welke kant van het gebouw ik ben. Moet ik voor ‘mijn’ trappenhuis links- of rechtsaf als ik mijn fiets in de berging heb gezet? Daarvoor heb ik gelukkig een visueel geheugensteuntje. Om bij mijn huisdeur uit te komen moet ik de kant op met een bloemenmandje naast de deurmat en niet die met een bedrieglijk echt plaatje van twee katten op het raam.gedesoriënteerd 3

Het is verrassend om te beseffen hoeveel je altijd op de automatische piloot blijkt te doen. Ik vraag me af hoelang het zal duren voordat de nieuwe situatie zo vanzelfsprekend is dat ik al die dingen weer gewoon kan doen zonder erbij na te denken.

7 Comments

  1. Weer een verrassende observatie van jou Patty! Ik realiseer me soms ook hoeveel die automatische piloot voor mij doet, als het een keer fout gaat.
    Over de koelkast: vaak kun je de deur “omzetten”, dus dat ‘ie aan de andere kant opengaat.
    groetjes, Jurjen

    Like

  2. Hoe herkenbaar, die oude gewoontes die niet willen wijken. Wij duiken nog regelmatig een aanrechtkastje in met afval, maar de afvalbak is al lang “verhuisd”. Overigens, een koelkastdeur kan meestal vrij eenvoudig omgezet worden. Iets voor als we weer langs mogen komen? Djoke

    Like

    • In de Tai Chi leren we dat het goed is voor je brein om gewoontes regelmatig te veranderen. In deze bewegingskunst worden dan ook vaak kleine wijzigingen aangebracht. Dat geeft weleens verwarring of irritatie. Zo van hè, die oude manier vond ik juist zo fijn. Maar ook die heb je eens aangeleerd. Verkennen van nieuwe dingen dus blijven doen. En nieuwe dingen kunnen ook verrassend aangenaam zijn.
      Alleen, tja een verhuizing is vaak wel een overdosis van veranderingen. Daarom is het maar goed dat je wel je eigen vertrouwde spullen nog hebt.
      Wij kopen ook uit gewoonte ook nog regelmatig te veel sperzieboontjes of komkommer. Dat lustte onze oude hond zo graag. Onze jonge hond is nog niet zo ver dat ie die gewoonte over neemt. En die heeft ook weer andere gewoontes.

      Groetjes, Jolanda

      Like

Geef een reactie op Geertruida Dijkstra Reactie annuleren