Een van de leuke kanten van verhuizen is dat je allerlei dingen terugvindt waaraan je nooit meer had gedacht, maar die aangename nostalgische gevoelens opwekken. Dat overkwam me toen mijn poesiealbum ergens uit een la tevoorschijn kwam.

Ik kreeg het album van Sinterklaas op 5 december 1960, alweer zestig jaar geleden dus! Ik herinner me nog hoe spannend het was als je het eindelijk terugkreeg van een schoolvriendinnetje. Wat had ze geschreven en vooral: wat voor plaatjes zaten erbij? De bloemenplaatjes met zilverglitter waren het mooiste, maar die waren best zeldzaam. Ik vermoed dat ze veel duurder waren. De teksten waren meestal standaardversjes, enkele hadden een moralistische toon. Dat laatste was vooral het geval in de bijdragen van de ‘juffen’ van mijn lagere school.  ‘Wees tevree met kleine dingen’ en ‘Blijf altijd je best doen, ook al gaat het niet vlot. Met een vastheid van willen beheers je je lot.’ Dat was dan in een fraai schoonschrift geschreven, met mooie gekleurde inkt.
Een regelmatig voorkomende grap was de verstopte datum: ‘Tip, tap, top, de datum staat in de envelop’.  Onder een omgevouwen hoekje van het papier, dat als envelop was vermomd, stond dan inderdaad de datum. De spelling van datum en envelop bleek niet mee te vallen.

Mijn kleine zusje Carla had zo te zien het versje zelf verzonnen. Zij was toen pas zeven jaar! Bij haar stond de datum niet alleen in de envelop, maar ook keurig rechtsboven. De spelling van mijn naam klopte niet helemaal, maar die bleek wel vaker problemen op te leveren. Ik zag Pettie, Patrica, Pattij, Patrieziia staan.

Een paar jaar later verrijkte zus het album met een ‘echt’ gedicht: ‘Ik ben lekker stout’ van de onvolprezen Annie M.G. Schmidt, waarin ze de letters versierd had met kleurpotlood. Mijn broertje Hans was toen zeven en heeft dat voorbeeld nagevolgd met ‘De moeder van de duizendpoot.’

Ik herlas de bijdragen van verschillende schoolvriendinnetjes die ik me nog maar vaag kon herinneren. Er was één gedichtje bij uit 1962, van ene Marion, waarvan de eerste regels me een brede grijns ontlokten:

“IJverig rekenen
Netjes tekenen
Vrolijk zingen
Dat zijn de dingen
Die Patty graag doet
…”

Ook toen al!