
Vorige week ben ik naar Blijdorp geweest. Het was lang geleden dat ik een dierentuin heb bezocht en er bleek inmiddels veel veranderd. Het park bestond nu uit verschillende landschappen, ingedeeld naar continent, in een poging de natuurlijke leefomgeving van de dieren na te bootsen. Dat was aardig gelukt, want heel wat dieren wisten zich uitstekend schuil te houden. Gelukkig ben ik een ervaren HOG-speler (Hidden Object Game), dus heb er toch een paar gespot en ook zonder dieren is die omgeving het aanzien waard.
Zo zag ik een ‘vissende kat’, waarbij er een speciaal doorkijkje voor kinderen was gemaakt zodat ook zij een goed uitzicht hadden. Daar hoorde ik een spontaan: ‘Dat is Mo!’ Het is me wel eerder opgevallen dat kleine kinderen vaak het meeste plezier beleven aan ‘gewone’ dieren. Behalve die kat konden ook de muisjes die in een afgesloten verblijf rondscharrelden op hun warme belangstelling rekenen. Dat deze voer waren voor het slapende roofdier aan de andere kant van de kooi, een hyena geloof ik, zal hun niet zijn opgevallen.
Een verrassende aanblik boden de gieren: die zaten op een rijtje naast elkaar en ik verwachtte dat ze elk moment in zingen zouden uitbarsten, zoals in Disney’s Jungle Book, waar een groep gieren probeert Mowgli met een lied op te vrolijken (‘Bij hoog en laag’ of ‘That’s what friends are for’).
Ook een levendige groep kleine apen was leuk om naar te kijken. De jonge aapjes renden druk heen en weer. Ze klommen over takken en lieten zich dan weer vallen. Dat was dus het echte ‘apenkooien’ zoals we dat vroeger op school moesten doen bij de laatste gymnastiekles voor de vakantie. De meeste klasgenoten vonden dat geweldig, maar aan mij was het niet besteed. Ik voelde me dan ook meer verwant met het aapje dat aan de zijlijn zat te snoepen van wat lekkers. Ook hier moest ik weer aan Jungle Book denken: de swingende aapjes bij de dans van King Louie (‘Ik ben net als jij’ of ‘I wanna be like you’).
Ons uitje eindigde in het donker, want de elektriciteit in het park was gedeeltelijk uitgevallen. Het kostte nog heel wat moeite om de bushalte te vinden, maar uiteindelijk zijn we weer behouden thuisgekomen na deze reis door de jungle.
Als ik dit zo lees lijkt het me tijd om ook weer eens naar Blijdorp te gaan. Het zal echter nog even moeten wachten: over 2 weken ga ik naar de Beekse Bergen, Wat trouwens ook een nagebootste jungle is en zeker de moeite waard.
LikeLike
Dat is Mo….nique…haha…ik word vaak Mo genoemd!
Wat een leuk idee om juist met een aantal volwassenen naar de dierentuin te gaan. Ik ging altijd als juf op schoolreis met een karrevracht aan kinderen, of met mijn eigen bloedjes van kinderen…je hebt me op een idee gebracht om ook eens enkel met volwassenen te gaan.
LikeLike