Ruim een jaar geleden schreef ik het blogstukje ‘Borduren’ over mijn oude, niet altijd goed gelukte en vaak onvoltooide borduurwerkjes. Toen we onlangs het huis van mijn moeder leeg ruimden bij haar verhuizing naar een verzorgingshuis bleek weer eens dat de appel niet ver van de boom valt. Ik kon enkele dozen vullen met alle borduurspullen die uit verschillende laden en kasten tevoorschijn waren gekomen.

Het blijft voor mij moeilijk om materiaal weg te gooien dat ik ooit voor een nieuw project nodig zou kunnen hebben. De gigantische kluwen borduurzij ga ik zeker binnenkort ergens in verwerken en de zorgvuldig om een kartonnetje gewikkelde draden splitzijde hebben voorlopig een eigen bakje, evenals de nog niet aangebroken strengen.

Met pijn in het hart heb ik de meeste onvoltooide borduursels van mijn moeder weggegooid. Ze hadden best nog wel eens in een collage verwerkt kunnen worden, maar daarvoor heb ik mijn eigen half- en misbaksels. Ik heb er ter afscheid nog wel een foto van gemaakt.

Er waren ook een paar complete handwerkpakketten die nog in de verpakking zaten. Die bewaar ik nog even, voor koningsdag of een rommelmarkt. Ze zijn niet helemaal mijn smaak en ik zou er een handwerkloep bij nodig hebben. Losse patronen heb ik in een map gestopt en ook de grote en kleine stukjes borduurstramien liggen nu bij elkaar in de kast.

Er waren er heel veel patronen voor ‘kleine borduurtjes’, vaak in kerstsfeer. In een bepaalde periode waren geborduurde kerstkaarten in de mode. Zelf ben ik daar ook wel eens aan begonnen, maar het is toch wel veel (priegel)werk. Misschien maak ik dit jaar een paar kerstkaarten van zo’n patroon met wat losse draadjes zijde. Plus een borduurnaald en een stukje stof, want ook daarvan ben ik inmiddels ruim voorzien.

Zo kom ik misschien met goed fatsoen af van die alsmaar uitdijende voorraad borduurspullen. Alles is nu in ieder geval netjes opgeborgen, klaar om gebruikt te worden of in afwachting van een doortastend opruimmoment.