In het boek dat ik momenteel aan het vertalen ben komt een anekdote voor over Franz Kafka. Hij had in 1911 het Louvre bezocht nadat de Mona Lisa was gestolen. Er waren heel wat mensen naar het museum gekomen om de lege wand te zien waar het had gehangen, veel meer dan er ooit waren geweest om het schilderij zelf te zien. Het schilderij werd pas door die diefstal wereldberoemd.

Het afwezige schilderij voegde Kafka toe aan zijn verzameling ‘onzichtbare curiosa’: situaties, gebeurtenissen, mensen en kunstwerken die hij had gemist. Het idee om een verzameling ‘gemist’ (jammer maar helaas) aan te leggen spreekt me ergens wel aan. Het voordeel is dat het weinig ruimte inneemt.

Als een eerste aanzet zocht ik de briefjes en lijstjes bij elkaar met boeken die ik wil lezen en cd’s die ik wil beluisteren. Langzamerhand daagt echter het besef dat het er niet van zal komen. Dus zou ik er nu een lijst van kunnen maken met de boeken en cd’s die ik ooit had willen lezen of beluisteren: een stevige basis voor een verzameling ‘gemist’.

Als aanvulling hierop heb ik ook de briefjes bij elkaar gezocht met aanbevolen series op Netflix en films die ik nog wil zien. Ook de illusie dat ik die allemaal zal gaan bekijken heb ik verloren. Dus zou ik de verzameling aan kunnen vullen met gemiste prachtseries.

Wat zou ik verder nog kunnen opnemen aan gemiste momenten? Al die tentoonstellingen die ik had gemist, omdat ze toen ik ernaartoe wilde gaan alweer afgelopen waren. Al die concerten die ik had willen bezoeken, maar waar wat tussen was gekomen. Al die interessante lezingen, workshops en cursussen die ik door tijdgebrek of anderszins aan me voorbij heb moeten laten gaan!
Deze uitbreiding lijkt me echter niet zo’n goed idee, want dan je zit alleen maar te balen: had ik maar… was ik maar…

De nieuwe blik op mijn boeken-, cd- en serielijstjes geeft nu wel het positieve gevoel van ‘een fraaie verzameling’ en niet het knagende gevoel ‘dit wil/moet ik eigenlijk ik nog lezen, beluisteren of bekijken’. Het beste is natuurlijk om al die briefjes weg te gooien en met een schone lei te beginnen. Zover ben ik nog niet, maar de briefjes zitten nu wel allemaal bij elkaar in één map, ‘ter verdere verwerking’. Dat is toch ook een soort verzameling.