
Nu ik mij de laatste tijd regelmatig bezighoud met schone en nuttige handwerken, vond ik het woord ‘flotteerdraden’ dat Van Dale me voorschotelde wel interessant. Kwam hier een nieuwe techniek op mijn pad?
De definitie (‘draden die over een zekere afstand over andere draden heen liggen zonder bindingspunten’) gaf me geen duidelijk beeld en ook een eerste zoekopdracht leverde niet direct nuttige treffers op, maar wel vond ik de Engelse term: ‘floating yarns’. Het blijkt te gaan om een inbreitechniek voor meerkleurige motieven. De kleur die niet aan de beurt is laat je aan de achterkant van het werk los over andere draden liggen. Wat het ‘zonder bindingspunten’ betekent werd niet helemaal duidelijk, maar ik vermoed dat het betekent dat die draden niet mee gebreid worden. Het ziet er aan de achterkant een beetje uit alsof het geweven of geborduurd is.
Bij de treffers zat een verwijzing naar het boek ‘Knitting for Men’, dus ik dacht (foei!) dat zal dus niet al te moeilijk zijn. Ik vergiste me want a) het boek was niet bedoeld om mannen te leren breien, maar om kleren voor mannen te maken (27 Classic Projects to Keep Him Warm) en b) het was nog best ingewikkeld. In de paragraaf in dat boek ging het over de Fair Isle-techniek. Die term kende ik al, omdat Ingrid ermee bezig is, maar ik heb haar nooit verder naar het hoe en wat gevraagd. Op de internetplaatjes zag ik dat er soms met wel vier naalden wordt gewerkt en dan moet je ook alle kleuren nog uit elkaar houden. Letterlijk.
Het is dus breiwerk voor gevorderden. Voorlopig houd ik me op de donderdagse crea-ochtenden nog even bij simpel haak- en breiwerk. Momenteel is de stand vier pannenlappen, negen speldenkussens, twee beerachtige wezens waarvan één als kat was bedoeld, zes nog niet helemaal afgewerkte simpelpopjes, een eierwarmer en enkele geometrische probeersels. En een sjaal met een bijpassende haarband en polswarmers. Allemaal rechttoe-rechtaan. Maar misschien wordt het toch tijd voor een proeflapje met flotteerdraden, als dat tenminste kan met twee kleuren en twee breinaalden.
Dat gaat vast wel lukken Pat. In het verleden heb ik ook wel motiefjes ingebreid, waarbiij de andere kleur dus flotteerdraden vormden. Let dan wel op dat je die draad (afhankelijk van de afstand) niet te strak aantrekt, want dan krijg je een ´verkeerd´ werkje. Tenzij het natuurlijk je opzet is om een soort harmonica breiwerk te maken!
LikeLike
Leuk stukje! Ik heb mijn breien weer opgepakt en had vroeger altijd een hekel aan flotteerdraden – niet wetende dat ze zo heten. Ik vind je omschrijving van beerachtige wezens waarvan een als kat was bedoeld, erg grappig.
LikeLike
Ja hoor! Prima te doen met twee draden en twee naalden. Ik zal mijn Fair Isle werk meenemen donderdag, dan kan je het “live” zien! Ik wist overigens niet dat dat flotteerdraden heten. Ook weer wat geleerd!
LikeLike