Alfabet: de B van boeken

De B is van bibliotheek en van brandweerrood. Maar natuurlijk vooral de B van boeken. Heel veel boeken om nog of weer te lezen, en heel veel boeken om op te ruimen. In het blogstukje Boekenafscheid heb ik daar al over bericht en ik ben nog niet echt opgeschoten.

Zo blijven de stapels ‘nog te lezen’ voortdurend groeien, ondanks het voornemen om ‘leesboeken’ voortaan van de bibliotheek te lenen. Dat voornemen is de weg van vele andere goede voornemens gegaan: het is gesneuveld. Wel had ik van Ineke de hele reeks van Het Bureau geleend en inmiddels heb ik het laatste deel uit. Dus nu komt de ‘gewone’ stapel nog te lezen weer in Beeld.

Goed Bericht! Via het Blog Laurens Jz Coster, dat me elke werkdag nieuwsbrief stuurt met een gedicht en verwijzingen naar interessante weetjes, kwam ik bij een Boekbespreking,  ‘Why You Should Surround Yourself With More Books Than You’ll Ever Have Time to Read’,  waarin gesteld werd dat je een overvolle boekenkast niet als een Bedreiging of Brevet van onvermogen moet zien.alfabet B 2

Zo’n ‘antibibliotheek’ van ongelezen boeken fungeert namelijk als geheugensteuntje zodat je blijft beseffen hoeveel je nog niet weet, en als je beseft hoe onwetend je bent, ben je al verder dan de meeste mensen. Het houdt je nieuwsgierig en je hebt een realistisch beeld van je kennis. Daardoor neem je Betere Beslissingen. Mijn stapels ongelezen boeken zijn dus een waardevol Bezit!alfabet B 3

De B is natuurlijk ook de B van Bach, Beethoven en Brahms, en van Britten, Berlioz en Bizet. Maar daarover misschien een andere keer. Tot Besluit een Brits liedje ‘Bryd one brere’, van Anonymus, voor deze gelegenheid omgedoopt tot Banonymus. De dichter bezingt zijn Bitterzoete liefde, tegen een vogel (Bryd) in een doornstruik (Brere). Gezongen door ensemble Belladonna.

4 Comments

  1. Ik weet precies wat je bedoelt. Ook voor mij geldt tegenwoordig: fictie komt uit de bieb. Maar dan… wat er nog allemaal wel niet overblijft aan ongelezen boeken en, hoewel je redelijkerwijs niet mag verwachten dat ik dat in dit leven ooit nog uit krijg, kan ik het niet laten de stapel steeds maar weer te laten groeien. Totdat ik besefte dat niks meer aanvullen een slecht teken zou zijn. Zoiets van: als ik alles gelezen heb, is het wel klaar.
    Ik ga dus vrolijk door!

    Like

  2. Pingback: Alfabet: terugblik | Achter de sansevieria's

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s