Zoals ik al in eerdere blogs over mijn papierreliëfs schreef, heb ik inmiddels ook met een ander basiselement gewerkt. Dit opende nieuwe perspectieven, waarbij licht en schaduw een steeds grotere rol zijn gaan spelen.Met name bovenstaande combinatie van twee basiselementen liet zich prima tot een reliëf verwerken op de manier die ik bij het oorspronkelijke element had toegepast. Het voelt alleen wat robuuster aan en open- of dichtvouwen voor een speciaal effect is niet aan de orde.

Het fotograferen van bovenstaand reliëf bracht me op het idee ook het element zelf een fotoshoot te geven, zowel het enkelvoudige ‘atoom’ als de combinatie, het ‘molecule’. Uit een velletje printerpapier maakte ik een wat grotere variant van het ‘atoom’ en met behulp van een zwarte schoenendoos en een schemerlamp maakte ik daar foto’s van met een belichting uit verschillende richtingen. Het was verrassend hoe één simpel vormpje zulke verschillende beelden kan opleveren. Afgedrukt op aluminium ziet het er heel indrukwekkend uit, zo’n simpel velletje papier op een schoenendoos. Wie weet wat het effect is als je die vorm in het groot maakt van dun metaal!

Ook het ‘molecule’ zette ik op die manier op de foto, met als resultaat een aantal interessante, haast sculpturale vormen.

Op basis van deze vormen heb ik een paar schilderijtjes gemaakt. Het middelste (50×50) was tot begin maart te zien op de groepstentoonstelling in de VAK. Op de andere twee (20×20) is de oorspronkelijke vorm van het element nauwelijks meer te herkennen. (Maar dat is ook al zo op de foto.)