Een van mijn doorgaande ‘projecten’ is het fotograferen van putdeksels. Ik breng de foto’s onder in verschillende series, zoals plaatsnamen, ‘inhoudelijke opschriften’ (regenwater, vuil water…) en ‘speciale vormen’. Ik heb ook een mapje gemaakt voor de put op het afgesloten parkeerterrein bij de flat waar ik woon. In het kader van de aansporing ‘hou het dicht bij huis’ maakte ik het afgelopen jaar foto’s van die put, in verschillende jaargetijden en onder verschillende weersomstandigheden. Nu heb ik een dilemma.

Begin december werd er ’s morgens (betrekkelijk) vroeg aangebeld. Iemand in het fel geelgroene hesje van WerkZe! vroeg of ik de sleutel van het parkeerterrein had. Die heb ik niet, maar kennelijk vond hij uiteindelijk iemand die thuis was en wel een sleutel heeft, want een half uurtje later hoorde ik allerlei lawaaimachines aanslaan.De hesjesmannen waren bezig het hele parkeerterrein schoon te maken. Met een soort stofzuiger bliezen ze afgewaaide bladeren bij elkaar en de bladerhopen stopten ze vervolgens in een grote blauwe vuilniszak. Ook werd al het onkruid tussen de tegels machinaal gewied. En daarbij kwam ook ‘mijn’ put aan de beurt.Nu sta ik dus voor het dilemma of ik met deze laatste ‘kale’ foto deze categorie zal sluiten, of dat hij gewoon de eerste wordt in een nieuwe cyclus. Dat heeft eigenlijk alleen zin als er weer wat gaat groeien. In zekere zin is de parkeerplaats mijn achtertuin, dus ik hoop wel dat er wat groen terugkomt.