In een recensie van de musical Moulin Rouge (NRC 27 september 2024) verbaasde ik me over de zinsnede ‘tegen een achtergrond van drankgelach en erotiek’. Drankgelach? Natuurlijk kan ik me hier wel iets bij voorstellen, maar ik dacht meteen: moet dat niet drinkgelag zijn? En als je wat langer naar zo’n woord kijkt is ook het woord ‘gelag’ vreemd.

Het woord ‘drankgelach’ kwam ik inderdaad niet tegen op internet en in Van Dale, dus dat zal wel een spelfout zijn. Drankgelag met een g wordt wel gebruikt als alternatief voor drinkgelag. Een drinkgelag is een ‘bijeenkomst waar men zich vnl. bezighoudt met alcohol drinken’, of, iets uitgebreider: ‘bijeenkomst waar men zich voornamelijk bezighoudt met het drinken van grote hoeveelheden alcohol eventueel gepaard gaande met het aanheffen van drinkliederen’. En daar zal ongetwijfeld ook wel gelachen worden.

In het Wikipedia-lemma over drinkgelag – samenkomst van meerdere personen die gepaard gaat met een grote of overmatige alcoholconsumptie – staat een uitgebreide geschiedenis van het fenomeen, vanaf de oude Grieken, die na een feestmaal in een symposion samen enkele glazen wijn met water nuttigden, en de Germanen, die in het Walhalla deel mochten nemen aan de drinkgelagen van de goden, tot aan de hedendaagse studentenfeesten en het fenomeen comazuipen.

Het woord gelag als de ‘vertering die gemaakt is door één of een aantal personen in een openbare gelegenheid’ (oftewel in de gelagkamer) is volgens beschrijvingen in de etymologiebank afgeleid van ‘geleggen’ of samen leggen: ‘het door enige personen bijeengebrachte geld, om op gezamenlijke kosten te eten en te drinken’. Dit veranderde gaandeweg in (de kosten voor) de vertering. Degene die het gelag betaalt voldoet de hele rekening en kan tegenwoordig de andere deelnemers een tikkie sturen. In het Middelnederlands blijkt ook de spelling gelach voor te komen, maar ik denk niet dat de recensent in de NRC dat in gedachten heeft gehad.