Deze week ben ik in Leusden voor een cursus bij de ISVW, over filosofie en kunst in Wenen rond 1900. Daarop kom ik ongetwijfeld later nog terug. Hier is als tussendoortje een min of meer tweedehands blogstukje. Dit is namelijk een lichtelijk aangepaste versie van mijn bijdrage aan het blog van Cantarella.
Dierenspel
Toen ik jong was heb ik enige tijd dwarsfluitles gehad. Dat is niet zo’n groot succes geweest, wat meerdere oorzaken had. Afgezien van het ontbreken van talent voor het bespelen van dit instrument, was het ook te wijten aan te weinig en te kort repeteren, want als ik eindelijk eens voldoende animo had om te oefenen, begon onze hond, Dinky, te janken. Dan hield ik het al snel weer voor gezien. Het ontbrak me aan echte gedrevenheid, dat was duidelijk. Mijn broertje, dat viool leerde spelen, liep daar trouwens ook tegenaan. Ook hij heeft het niet lang volgehouden.
Hieraan moest ik terugdenken bij het zien van een aantal plaatjes die ik op internet vond toen ik op zoek was naar illustraties bij mijn blogstukjes In futurum en Muziek kan niet zonder stilte. Uit deze grappig bedoelde partituren blijkt eens te meer hoe funest huisdieren kunnen zijn voor een ontluikende muzikale carrière. Eerst slopen die speelse lieverdjes alles en dan kijken ze je ook nog aan met een quasi onschuldige blik.
…
Hier zijn het katten die met partituren spelen, maar ik weet dus uit ervaring dat ook honden heel goed zijn in het dwarsbomen van serieuze muziekbeoefening. Maar eerlijk gezegd lag het waarschijnlijk toch vooral aan de klanken die ik toentertijd met enige moeite aan de fluit wist te ontlokken. Het ontbrak me aan voldoende basisvaardigheid en ik kreeg zo niet de kans om die op te bouwen. Dinky liet in ieder geval duidelijk horen dat zijn gevoel voor muziek danig te lijden had onder mijn weinig succesvolle pogingen.
Achter de sansevieria's 
Hallo Zus,
Leuk stukje met grappige foto’s. Ik herinner me dat geblaf ook. Gelukkig had ik daar met de piano geen last van. Sterker nog, dat vond Dinky soms zo leuk dat hij bij mijn voeten kwam liggen. Dat had echter het nadeel dat ik de pedalen niet kon gebruiken! Ik denk echter niet dat dat veel invloed heeft gehad op mijn muziekcarrière; dat was echt gebrek aan talent! Toitoitoi met de generale repetitie vanavond en voor de uitvoering morgenavond. Tot dan.
Liefs van Carla
LikeLike
Leuke herinnering die muziek. Onze eerste hond had in het nest als van Bach genoten. Onze 2e hond, Oscar, heb je nog eens geportretteerd. Hij gaf altijd een duw tegen mijn onderarm als ik aan het pianospelen was🥴. Onze huidige hond, Bram, komt altijd achter me liggen als ik piano speel. Ik denk voor de gezelligheid, de muziek vind hij volgens mij naar zozo.
Groetjes, Jolanda
LikeLike