Ik heb twee beeldjes die vaak model hebben gestaan voor ‘werkjes’. Het zijn de ‘dikke denker’, die vooral als abstracte vorm vaak terugkomt, en de ‘kleine denker’, die bij verschillende belichtingen intrigerende schaduwen wierp. Maar nu is mijn kleine denker kapot: hij heeft zijn hoofd verloren.

Beide beeldjes hebben/hadden een vaste plaats op een kast in de slaapkamer,  waar ze in een rotsenlandschap staan van brokken gesmolten glas. Daar heb ik ze vaak met behulp van een schemerlamp vanuit verschillende richtingen belicht en in verschillende posities ten opzichte van elkaar gefotografeerd als voorbereiding voor verdere bewerkingen.

Als voorbeeld van die bewerkingen staan hieronder een potloodtekening waarin het licht op de kleine denker valt en een zentangle weergave met fineliner van een van de schaduwfoto’s. Een aantal andere resultaten staat op een bladzijde van mijn website AdelaarArt en van sommige oudere heb ik zelfs een fotoboek gemaakt met de tekeningen en schilderijen uit 2020 en 2021. Uit die jaartallen is af te leiden dat ik voornamelijk tijdens corona aan dit project heb gewerkt, al maak ik af en toe nog een nieuw werkje.

Hoe de beeldjes ooit in mijn bezit zijn gekomen weet ik niet meer, al staat me vaag bij dat in ieder geval de dikke denker een vakantiesouvenir is geweest, maar welke vakantie en waarheen? Toen ik een poging deed dat met google te achterhalen leverde dat geen resultaat op. Wel kwam ik naast de onvermijdelijke Denker van Rodin allerlei andere inspirerende beeldjes van denkers tegen. Ik overweeg dan ook dit project een vervolg te geven.

Maar nu is het hoofd van de kleine afgebroken toen ik hem, misschien wat onbehouwen, een andere plaats in het landschap wilde geven. Ik ga zeker proberen het er zorgvuldig weer op te plakken, maar als dat niet lukt dan heb ik ‘altijd de foto’s nog’, zoals in de afsluiting van het satirische tv-programma ‘Dat was het nieuws’ altijd geruststellend wordt gezegd.